Zachowania egoistyczne są powszechne i częste w dzieciństwie. Małe dzieci, zwłaszcza przedszkolaki, mają tendencję do tego, by chcieć natychmiast zaspokoić swoje potrzeby i pragnienia, nie biorąc pod uwagę potrzeb i pragnień innych.
Dlaczego dzieci są egoistyczne?
Tego typu zachowania są normalne i mogą pełnić funkcję adaptacyjną w pierwszych latach życia, jednak jeśli trwają przez dłuższy czas, mogą skończyć się zniszczeniem relacji interpersonalnych w przyszłości. Z tego powodu ważne jest, abyśmy pomogli im w prawidłowym pokonaniu tego etapu, aby mogły prawidłowo zaadaptować się we wszystkich społecznych obszarach swojego życia.
Chociaż prawdą jest, że dzieci mogą nauczyć się zachowywać w sposób egoistyczny poprzez naśladownictwo, rzeczywistość jest taka, że egoizm jest częścią normalnego rozwoju ewolucyjnego. Zwłaszcza około pierwszego roku życia, ten rodzaj zachowania może zacząć pojawiać się częściej i jest to powszechne, aż do wieku sześciu lat.
Wyjaśnienie, że takie zachowania pojawiają się u wszystkich dzieci i że w tym przedziale czasowym występują częściej, opiera się na rozwoju mózgu dzieci, a w szczególności na rozwoju płatów przedczołowych, które są obszarami mózgu odpowiedzialnymi za regulację emocji i zachowań społecznych. Zastanawiasz się jak zachęcić dzieci do dzielenie się z innymi? Odpowiedź w linku.
Jak rozwijają się emocje u dzieci w zależności od wieku
– Między 3 a 8 miesiącem życia
Pojawiają się pierwsze emocje u dzieci.
W wieku od dwóch do trzech lat
Dzieci zaczynają skutecznie rozpoznawać emocje u siebie i innych. Do czwartego roku życia ich rozwój poznawczy nie pozwala im na zrozumienie stanów psychicznych innych osób (do tego wieku nie rozumieją w pełni, że inni mogą mieć intencje, zainteresowania czy uczucia odmienne od ich własnych), dlatego dzieci są egocentryczne, nieustannie uważając, że to one są centrum wszystkiego.
W wieku czterech lat
Zaczynają być zdolni do rozumienia stanu psychicznego innych osób.
Do szóstego roku życia
Rozwój płatów przedczołowych jest na tyle dojrzały, że dzieci łatwiej stawiają się na miejscu innych i mają większą zdolność do kontrolowania impulsów i własnych potrzeb na rzecz respektowania norm społecznych, a także rozumieją, że jest to niezbędne do utrzymania zabawy i relacji z innymi dziećmi.
Po ukończeniu sześciu lat
Rozwój tych obszarów mózgu wciąż postępuje, dzięki czemu dzieci mogą doskonalić swoje umiejętności społeczne, szczególnie oparte na zwiększonej empatii, większej samoregulacji emocjonalnej i lepszych umiejętnościach rozwiązywania problemów interpersonalnych.
